Tuvalet Eğitimi Tecrübemiz

Çok ani bir karar ile 13 gün önce Derin'e tuvalet eğitimi vermeye başladım. Pedagogların dediği gibi tam 30. ayın başlarında bu işe girişmiş oldum ve şükürler olsun ki güzel sonuçlar elde ettim. Hepimizin bildiği gibi bu işte sabır ve anlayış en önemli faktör. Annelerin kendini kafa olarak rahat, fiziki olarak da güçlü hissettiği bir dönemde bu işe kalkışması gerekiyor. Şimdi sizlere biraz süreçten bahsetmek istiyorum.

Bu işe başladığım an Derin'in gözlerinin içine bakarak artık onun büyüdüğünü ve benim gibi tuvaleti kullanabileceğini, beze ihtiyacımızın olmadığını, çişi ve kakası geldiğinde bana söylemesi gerektiğini söyledim. Bezini eline verdim ve hadi şimdi onu git çöpe at dedim. Bu görev onun çok hoşuna gitmişti ve bezi çöpe atma fikrine kendi de dahil olduğu için olaya daha iyi adapte olduğunu düşünüyorum. Tecrübeli arkadaşlarımdan da aldığım tavsiyeler üzerine ilk iki gün kesinlikle beklenti içine girmedim çünkü altında bez varmış gibi kaslarını hiç kontrol etmeden kaka ve çişini yaptı. Tabi beş dakikada bir tuvaletin var mı sorusunu sordum. Onu bir şekilde tuvalete gitmeye ikna ettim ve onu tuvalete oturtup eğlenceli şarkılar söylemeye başladım. Amacım tuvaleti eğlenceli ve cazip hale getirmekti:) Tuvaletini  yaptığında olağanüstü bir sevinç gösterisinde bulunarak ne kadar önemli ve güzel bir şey yaptığını ona hissettirmeye çalıştım. Üçüncü gün tuvaletini tutmaya başladı altına yapmadı ve her götürdüğümde çişini mutlaka tuvalete yaptı. Bu durum bir hafta boyunca devam etti, yani ben sürekli soru soruyorum o da cevap veriyor bunun üzerine tuvalete gidiyorduk. Bir haftanın sonunda anne tuvaletim geldi dediğini duydum ve dünyalar benim oldu. Şu anda 13. günümüzdeyiz ara sıra özellikle oyun oynarken oyundan vazgeçemediği için altına kaçırabiliyor, bunlar gayet normal durumlarmış. Bende anlayışla yaklaşıp arada olabileceğini fakat bana söylemesinin daha doğru olduğunu hatırlatıyorum. Bundan sonraki adımımız gece bezini atmak olacak. Umarım onu da sorunsuz atlatabiliriz.